က်ိန္းရိပ္ေၿမမွ လွဳိက္လွဲစြာ ၾကိဳဆုိပါ၏။

Sunday, October 3, 2010

ေမ(၁)

ေမ....
လြမ္းဆြတ္ျခင္းဆုိတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ
ေမာင္ေနသားက်ေနပါျပီ။ဘယ္သူေတြဘာပဲေျပာေျပာ
ေမ့ကုိလြမ္းေနရတာကုိေမာင္ေေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီးရင္ဆုိင္၀ံ့ေနပါျပီ…
ေမာင့္ရဲရွင္သန္မႈအားလုံးဟာေမ့အတြက္ပါေမ။ ေမာင္ရဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊
၀မ္းနည္းမႈအားလုံးဟာလည္းေမနဲ့သာသက္ဆုိင္ပါတယ္။
ေမာင္ေလေမ့ကုိလမ္းခြဲဖုိ့အၿမဲတမ္းၾကိဳးစားခဲ့မိတယ္။
အမွန္အတုိင္း၀န္ခံတာပါ။ဘာျဖစ္လုိ့လည္းဆုိေတာ့
ေမာင္ေရာေမပါအရမ္းစိတ္ပင္ပန္းရမွာဆုိးတယ္။
အထူးသျဖင့္ေမ့ကုိေမာင့္ေၾကာင့္စိတ္ညစ္ရတာ၊နာက်င္ရတာ၊
၀မ္းနညး္ရတာ၊ဘာကုိမွရင္မဆုိင္ေစခ်င္ဘူး။ေမ့ရဲ့မ်က္ရည္စက္ေတြ
ေၿမမခေစခ်င္ဘူး..
မျဖစ္နုိင္မွန္းသိေနရက္နဲ့ေမာင္ဇြတ္တုိးေနမိတာေမ့ကုိ
ဒုကၡေပးသလုိျဖစ္ေနမလားလုိ့လည္းအၾကိမ္ၾကိမ္စဥ္းစားမိတယ္။
ေမာင့္ေၾကာင့္ေမရဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
ထိခုိက္မွာလညး္အရမ္းစုိးရိမ္မိပါတယ္။အဲဒါေၾကာင့္
ေမ့ကုိလမ္းခြဲေတာ့မယ္လုိ့ ေမာင္ၾကံစဥ္ခဲ့မိတယ္။
ဒါေပမဲ့လမ္းခြဲမယ္ေတြးမိတုိင္းပုိနီးလာသလုိပဲ။
မေတြးေတာ့ဘူးစဥ္စားတုိင္းပုိလြမ္းလာတယ္။
ေမာင္ဟာေပ်ာ့ည့ံတဲ့သူမဟုတ္ဘူးဆုိတာေမသိမွာပါ...
ဒါေပမဲ့ေမာင္ေမ့ကုိအရမ္းခ်စ္ေတာ့
အမိ်ဳးမ်ိဳးေတြးရတယ္ေလ။
ဒါေပမဲ့ေမနဲ့လမ္းခြဲဖုိ့ဆုိတာေမာင္ေသသြားတဲ့တစ္ေန့မွျဖစ္နုိင္မယ္ဆုိတာ
ေမာင္နားလည္ခဲ့ပါျပီေမရယ္။
ေမာင္..ဒီေန့အတြက္ေမ့ကုိေက်းဇူးပါေနာ္။
က်န္းမာေရးဂရဳစုိက္ပါေမ ။ေမ့ကုိထာ၀ရခ်စ္ေနမဲ့..
လြမ္းဆြတ္မႈမ်ားစြာျဖင့္.....
ေမ့ရဲ ့....ေမာင္....

No comments:

Post a Comment